Gisteren zag ik een documentaire over diamanten. Wat is dat toch met vrouwen en diamanten? Ik vraag me af: zijn er vrouwen die -als we het even heel materialistisch bekijken- niet blij zouden zijn met een diamanten juweel?
Mijn hart ging alvast sneller kloppen bij het zien van de fonkelende, peperdure steentjes... De aantrekkingskracht ligt volgens mij op de eerste plaats bij het feit dat diamanten fantastisch schitteren en op de tweede plaats zijn diamanten zonder twijfel een statussymbool. Diamanten kunnen ook een investering zijn -als dat geen perfect excuus is- : iets om door te geven aan het nageslacht, kwestie van een diamantje voor de dorst in je bezit te hebben!
Nog tijdens de documentaire dacht ik alweer aan "Breakfast at Tiffany's", de film waarin Audrey Hepburn de opperste staat van geluk bereikt, wanneer ze voor de etalage van de New Yorkse juwelenzaak Tiffany & Co haar ontbijtje oppeuzelt en wegdroomt bij het zien van al dat fonkelend moois. Soms doe ik mijn eigen "Breakfast at Tiffany's", maar dan zonder ontbijt en zonder etalage van Tiffany's en zonder het drukke New York op de achtergrond. (voor een aspirerend diamantbezitster ben ik toch snel tevreden!) De luxe tegenwoordig is dat we onze windowshopping online kunnen doen. Bij een bezoekje aan de online etalage droom ik dan weg van de strikring (toegegeven misschien wat kinderachtig, maar toch vind ik hem schattig, ik heb ook al een nepexemplaar, maar dat is geenszins hetzelfde!) en de sleuteltjes.
Wat het ook mag zijn, diamanten en Tiffany's brengen vrouwen in vervoering, mij incluis. Of zoals Audrey zegt: "Don't you just love it? -Love what? -Tiffany's!"Kan een diamant ook jouw hart stelen?
Ik heb het niet zo voor diamanten... Geef mij maar strakke, moderne zilveren juwelen :)
BeantwoordenVerwijderenHebben ze ook bij Tiffany's! ; )
BeantwoordenVerwijderenMisschien heb ik wat teveel van een raaf in mij, die laat zich ook verleiden door blinkende dingen : )